HET CHANSON

vive la chanson

Chanson, dat is het woord voor een Frans liedje. Het woord CHANSON betekent
  nog meer dan dat: de term CHANSON is uitgegroeid tot een bepaald muziekgenre. Er bestaat geen vaste definitie voor de term: wikipedia noemt het "Franse zangkunst in een poëtisch verhalende vorm." Het woord CHANSON kwam in de Middeleeuwen al voor, de liederen van de troubadours werden zo genoemd. Als een Nederlands lied een sterke tekst heeft en goed neergezet wordt, noemen wij het ook vaak een chanson. In de betekenis van "het betere lied", een "luisterlied". En de "betere zangers" noemen wij ook wel chansonniers. 

De Franstalige muziek wordt in Frankrijk beschermd als een soort cultureel erfgoed. De wet van Toubon uit 1996 schrijft namelijk voor dat er bepaalde quota Franstalige muziek gedraaid moeten worden op de radio. Dat heeft tot gevolg dat er veel Franstalige muziek gedraaid wordt en dus ook geluisterd én gemaakt. De Franse muziekindustrie vaart er wel bij. Stelt u zich eens voor dat onze minister van cultuur de radiostations gaat verplichten om 40% van alle gedraaide muziek Nederlandstalig te laten zijn. Hoe zou u dat vinden?  

Het gaat bij het Franse chanson vooral om een goede tekst, gecombineerd met een sterke melodie en een goede zich inlevende vertolker. Poëzie op muziek gezet, gezongen verhalen, de chansons zijn van alle tijden. Op het festival Vive la Chanson hoort u deze verhalen op straat. De straatzangers zullen u verrassen met zeer verschillende stijlen. Van Aznavour tot Zaz, van Edith Piaf tot Stromae. De orgeldraaiers zingen soms een oude Valse-Musette, dan weer een jazzy nummer of een geëngageerd gedicht, een operette of een chanson réaliste en zelfs echte Franse rock komt er voorbij. Laat u verrassen door de variëteit van de kleine handdraaiorgels en kom luisteren naar de spannende verhalen van deze eigentijdse troubadours.  

De bekende vertolkers van het Franse Chanson zijn soms alleen "interprète" zoals bijvoorbeeld Edith Piaf en Juliette Gréco. De meesten van hen zijn niet alleen vertolker, maar ook tekstschrijver en componist. In Frankrijk word je dan "ACI" genoemd: Auteur-Compositeur-Interprète.  Charles Trenet bracht in de jaren '40 en '50 de swing naar Frankrijk toe. Daar is Charles Aznavour mee verder gegaan. Jacques Brel en Barbara en Léo Ferré schreven bijzonder poëtische teksten en zijn ook beroemd voor de interpretatie van hun chansons, de inleving in het vertellen van hun verhaal. Georges Brassens schreef maatschappijkritische chansons die in zijn tijd zelfs gecensureerd werden. Michel Fugain trok in de jaren '70 met een stel hippies rond als een echte troubadour. De chansons die wij in Nederland kennen zijn vooral de chansons uit de gloriejaren '50, '60 en '70. Hieronder een kleine selectie van de grote helden van het chanson. Voor uw plezier kunt u ook een chanson beluisteren door te klikken op de knop eronder. Vive la chanson.
Share by: