Das Chanson

Es lebe das Lied

Chanson, das ist das Wort für ein französisches Lied. Das Wort CHANSON bedeutet noch mehr: Der Begriff CHANSON hat sich zu einem bestimmten Musikgenre entwickelt. Für den Begriff gibt es keine festgelegte Definition: Wikipedia nennt ihn „Französischer Gesang in poetischer Erzählform“. Das Wort CHANSON gab es bereits im Mittelalter, die Lieder der Troubadours wurden so genannt. Wenn ein niederländisches Lied einen starken Text hat und gut präsentiert wird, nennen wir es oft ein Chanson. Im Sinne von „das bessere Lied“, einem „Hörlied“. Und wir nennen die „besseren Sänger“ auch Chansonniers. Französischsprachige Musik ist in Frankreich als eine Art Kulturerbe geschützt. Das Toubon-Gesetz von 1996 schreibt vor, dass bestimmte Quoten französischsprachiger Musik im Radio gespielt werden müssen. Das bedeutet, dass viel französischsprachige Musik gespielt und somit gehört und geschaffen wird. Die französische Musikindustrie profitiert. Stellen Sie sich vor, unser Kulturminister würde Radiosender dazu verpflichten, 40 % aller Musik auf Niederländisch abzuspielen. Wie würde dir das gefallen? Beim französischen Chanson geht es vor allem um gute Texte, gepaart mit einer starken Melodie und einem guten einfühlsamen Interpreten. Vertonte Poesie, gesungene Geschichten, die Chansons sind zeitlos. Beim Vive la Chanson Festival hört man diese Geschichten auf der Straße. Die Straßensänger werden Sie mit ganz unterschiedlichen Stilrichtungen überraschen. Von Aznavour bis Zaz, von Edith Piaf bis Stromae. Mal singen die Orgelspieler eine alte Valse-Musette, mal ein jazziges Lied oder ein engagiertes Gedicht, eine Operette oder ein Chanson réaliste und sogar echter französischer Rock ist zu hören. Lassen Sie sich von der Vielfalt der kleinen Drehorgeln überraschen und lauschen Sie den spannenden Geschichten dieser zeitgenössischen Troubadoure. Die bekannten Interpreten des französischen Chansons sind manchmal nur „Interpreten“, wie Edith Piaf und Juliette Gréco. Die meisten von ihnen sind nicht nur Interpreten, sondern auch Texter und Komponisten. In Frankreich heißt man dann „ACI“: Author-Compositor-Interprète. Charles Trenet brachte in den 1940er und 1950er Jahren den Swing nach Frankreich. Charles Aznavour hat damit weitergemacht. Jacques Brel und Barbara und Léo Ferré haben besonders poetische Texte geschrieben und sind zudem berühmt für die Interpretation ihrer Chansons und ihr Einfühlungsvermögen beim Erzählen ihrer Geschichte. Georges Brassens schrieb gesellschaftskritische Chansons, die seinerzeit sogar der Zensur unterstanden. Michel Fugain reiste in den 1970er Jahren wie ein echter Troubadour mit einer Gruppe Hippies umher. Die Chansons, die wir in den Niederlanden kennen, sind hauptsächlich Chansons aus den glorreichen Jahren der 50er, 60er und 70er Jahre. Nachfolgend finden Sie eine kleine Auswahl der großen Helden des Chansons. Zu Ihrem Vergnügen können Sie sich auch ein Chanson anhören, indem Sie auf die Schaltfläche unten klicken. Vive la chanson.
Een zwart-witfoto van een man die naast een gitaar zit
Een man in pak en stropdas zingt in een microfoon.
Een zwart-witfoto van een vrouw met kort haar.
Een zwart-witfoto van een lachende vrouw
Een zwart-witfoto van een vrouw die een bontjas draagt.
Een zwart-witfoto van een vrouw in een coltrui
Een man zit op de grond en houdt een akoestische gitaar vast.
Een zwart-witfoto van een man die een gitaar vasthoudt.
Een man met een baard en krullend haar lacht op een zwart-witfoto.
Een man in pak en stropdas zit aan een tafel met een kop koffie.
Een zwart-witfoto van Zaz Parijs
Een zwart-witfoto van een man met een snor.
Een man zingt in een microfoon op een podium op een zwart-witfoto.
Een man in pak en hoed staat op een podium met zijn armen uitgestrekt.
Een vrouw steekt haar vinger in haar mond terwijl ze tegen een houten paal leunt.
Een zwart-witfoto van een vrouw met kort haar en een ketting.
Een zwart-witfoto van een oudere man die naar de camera lacht.
Een man met een hoed en vlinderdas glimlacht op een zwart-witfoto.
Een man in pak en stropdas zingt op een podium in een microfoon.
Een man in een pak en hoed lacht op een zwart-witfoto.
Een man in pak staat op een podium met zijn armen uitgestrekt.
Een zwart-witfoto van een man die een stropdas draagt ​​en lacht.
Een zwart-witfoto van een man met lang haar die voor een bakstenen muur staat.
Een man met een baard houdt een gitaar over zijn schouder op een zwart-witfoto.
Een man in een pak en coltrui lacht op een zwart-witfoto.
Een man in pak en stropdas speelt gitaar.
Een man in pak en stropdas zingt in een microfoon.
Een zwart-witfoto van een man die een gitaar vasthoudt.
Een vrouw speelt gitaar op een zwart-witfoto.
Een zwart-witfoto van een man met krullend haar en een witte kraag.
Een zwart-witfoto van een man met lang krullend haar.
Een man in pak en stropdas staat op een podium met zijn armen uitgestrekt.
Een zwart-witfoto van een man die een akoestische gitaar speelt.
Een vrouw met lang haar lacht op een zwart-witfoto.
Een zwart-witfoto van een man met krullend haar, gekleed in een wit overhemd.
Een zwart-witfoto van een man met zijn hand op zijn kin.
Een zwart-witfoto van een man in pak en stropdas.
Een zwart-witfoto van een man met lang krullend haar die in het gras ligt.
Een zwart-witfoto van een man in een pak die in een kamer staat.
Een man speelt gitaar en zingt in een microfoon op een podium.
Een zwart-witfoto van een man in een smoking en vlinderdas.
Een man in pak en stropdas lacht op een zwart-witfoto.
Share by: